I odliczycie sobie od dnia po szabacie, od dnia, w którym przyniesiecie snopy do wykonania nimi gestu kołysania, siedem tygodni pełnych, aż do dnia po siódmym szabacie odliczycie pięćdziesiąt dni…
Kpł 23,15-16a
Liczenie omeru to liczenie dni
Przeżywamy obecnie czas między Paschą a Szawuot, między wyprowadzeniem z niewoli egipskiej a nadaniem Tory, między zbawienną ofiarą Jezusa i radością Zmartwychwstania a Zesłaniem Ducha Świętego. W judaizmie jest to czas Liczenia Omeru. Słowo omer może oznaczać snop, jest to też miara produktów sypkich. Jednak nie o liczenie snopów czy zboża tu chodzi, a o liczenie dni! Liczenie Omeru to tradycyjne odliczanie 49 dni od dnia po świątecznym pesachowym Szabacie, aż do Szawuot (Święta Tygodni). W tym okresie podczas wieczornej modlitwy wypowiada się specjalne błogosławieństwo oraz formułę „Dzisiaj mamy jeden/dwa/trzy… dni liczenia omeru”.
Liczenie omeru to wskazanie celu
Owo liczenie dni wskazuje na powiązanie Paschy i Szawuot – świąt, które znalazły swe wypełnienie w śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa oraz w zesłaniu Ducha Świętego. Szawuot nie ma wyznaczonej daty, jak pozostałe moadim (święta Pana). Data tego święta wynika ze święta Paschy. Związanie Paschy i Szawuot liczbą 49 dni mówi o nierozerwalności tych dwóch świąt – zarówno w ich wymiarze historycznym, jak i proroczym. Pascha nie kończy się wraz z ostatnim kawałkiem zjadanej macy, a samo wyprowadzenie z niewoli egipskiej (tudzież z niewoli grzechu) nie jest procesem zamkniętym. I choć w miesiącu nissan miały miejsce niezwykle doniosłe wydarzenia w dziejach ludzkości, to jednak Pascha jest dopiero początkiem drogi.
Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz Izraelitom: Wyście widzieli, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym.
Wj 19,3b-6
Nakaz liczenia dni niewątpliwie kieruje spojrzenie ku owemu „po coś”. Wolność (ta otrzymana w wymiarze fizycznym, jak i ta – w wymiarze duchowym) nie jest sama w sobie celem. Izrael kierował swe kroki pod górę Synaj, gdzie otrzymał Boże Prawo. Wierzący w Jezusa, trwając na modlitwie, przyjęli wylanie Ducha Świętego. Przeznaczeniem wolności, jaką otrzymaliśmy w Mesjaszu, jest życie przynoszące Bogu chwałę – życie w Duchu Świętym. Jakkolwiek Pascha nie byłaby wspaniała, jej cel, sens i kulminacja znajduje się właśnie w Szawuot! Nie bez powodu zatem Szawuot nazywany jest Aceret Pesach (zakończenie Paschy), a Zesłanie Ducha Świętego kończy w Kościele Katolickim okres Wielkanocny.
Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem Bogu na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła.
1 P 2,9
Liczenie omeru to czas przygotowania
Izrael w czasie siedmiu tygodni pomiędzy dnem Morza Czerwonego a szczytem Synaju przechodzi przez szereg znamiennych doświadczeń. Mówimy o gorzkiej wodzie (Wj 15), mannie z nieba (Wj 16), wodzie ze skały (Wj 17) i pokonaniu Amalekitów (Wj 17). Wszystko to kształtowało ich serca i przemieniało umysły! Pozwalało wzrastać w zaufaniu Bogu!
Uczniowie Jezusa w oczekiwaniu na Piećdziesiątnicę spotykali się ze swym zmartwychwstałym Panem, który mówił im o królestwie Bożym i o Duchu, którego mieli otrzymać (zob. Dz 1,3-9). Poszerzał ich horyzonty misyjne (por. Mk 16,15-19) i krzepił ich wiarę. Wszystko to kształtowało ich serca i przemieniało umysły! Pozwalało wzrastać w zaufaniu Bogu!
I dla nas dzisiaj Liczenie Omeru to szansa osobistego przygotowania i wzrastania w zaufaniu Bogu, abyśmy umieli podjąć nowe życie i otworzyć się na nową rzeczywistość, która nadchodzi wraz z wylaniem Ducha Świętego.
